در بسیاری از سازمان ها یک مدل رسمی برای ساختار سازمانی در پس PAIS ها ارائه می شود. بیشترین تمرکز این امر بر شکل دهی و هماهنگ سازی تیم های کاری است. این مدل به صورت مستقیم با مفاهیم سازمانی مانند نقش ها، تیم ها و … یکپارچه شده و منجر به همسو سازی کسب و کار با ابزارهای فناوری اطلاعات می گردد. هم چنین در این مدل به سازمان به مشابه ساختاری در پس PAIS ها نگاه می شود.
جریان های کاری از فعالیت های مرتب شده تشکیل شده اند که معمولا توسط افراد مختلفی به انجام می رسند. توانمندی های مورد نیاز جهت انجام هر فعالیت در قالب نقش ها تعریف می شود. هر فعالیت به یک نقش اختصاص می یابد اما افراد مختلف می توانند نقش های مختلفی را اختیار کرده و هر نقش نیز می تواند به چند فرد مختلف اختصاص یابد.
موضوع دیگری که در کنار طراحی PAISها باید بدان پرداخت، مسئله تخصیص فرآیندها است. فرآیند تخصیص نقش ها به افراد را “شکل دهی تیم” می‌گویند. هر نقش از یک جریان کاری که تاکنون به هیچ فردی تخصیص نیافته است، به عنوان یک وظیفه در فرآیند شکل دهی تیم در نظر گرفته می‌شود. در اکثر تیم‌های کاری اگر این تخصیص وظایف به درستی اتفاق نیفتد و افراد خودشان وظایف را به خودشان اختصاص دهند، ممکن است در آینده این وظایف را به افراد دیگری محول نمایند. ردیابی این وظایف محول شده میان افراد، شبکه‌ای را حاصل می‌کند که گره های آن افراد و یال های آن وظایف محول شده است. سازمان رسمی، تعاملات میان افراد در شبکه متشکل از وظایف محول شده، نقش ها، مراتب سازمانی، جریان کاری و … را تعریف می نماید. در تعاریف ابتدایی، جریان های کاری از تعدادی شرکت کننده تشکیل شده است. مدلی که در بسیاری از سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد یک نسخه چند بخشی از شبکه جریان های کاری است که هر بخش آن را “نقش” می گویند. به عنوان مثال دو نقش تولید کننده و مصرف کننده را در نظر بگیرید. فرض کنید این دو نقش فرم های مشابهی از تعاملات تجاری را دارند. در این صورت فرقی نمی‌کند که کدام یک از افراد کدام یک از این نقش ها را اختیار می کند.
بدون دیدگاه