ابزارهای گزارش دهی هوش تجاری سنتی بر نمایش شاخص‌های کلیدی عملکرد تمرکز دارند. به عنوان مثال فرض کنید به دلیل رسیدن به سطح مشخصی از خدمت‌دهی، استانداردی برای زمان انجام یک فرآیندی که با مشتری درگیر است تعیین شده است. درصورتی که زمان انجام فرآیند از استاندارد موردنظر خارج شود، مسئله‌ی موردنظر در داشبورد هایلایت می‌شود؛ اما این داشبورد توانایی ارائه نمودار علت معلولی را ندارد.
به طور کلی فرآیندکاوی و هوش تجاری با هم دو تفاوت عمده دارند. اولین تفاوت آن‌ها این است که فرآیندکاوی توانایی این را دارد که بینش عمیق‌تری نسبت به فرآیند واقعی از طریق تحلیل نگاره‌های رویداد و کشف فرآیند و گلوگاه‌های آن ارائه کند. هوش تجاری فرض می‌کند که فرآیند شناخته شده است. فرآیندکاوی بر این فرض استوار است که خیلی از اوقات رفتار فرآیند شبیه به آن چیزی نیست که برنامه‌ریزی شده است و نیاز است که به صورت عینی و شفاف شناخته شود.
دومین تفاوت میان فرآیندکاوی و هوش تجاری این است که فرآیندکاوی نسبت به هوش تجاری به جزئیات بیشتری از داده‌ها نیازمند است. داده مورد نیاز هوش تجاری درباره زمان انجام کل فرآیند است؛ اما جهت انجام فرآیندکاوی ما به اطلاعات زمانی هریک از فعالیت‌ها در طول فرآیند نیاز داریم.
بدون دیدگاه