فرآیندکاوی، موضوع تحقیقاتی و علمی نسبتاً جدید و در عین حال کاربردی می باشد.
یکی از مباحث مهم و اساسی در فرآیندکاوی، مسئلهی کیفیت عملکرد می باشد. کیفیت عملکرد از چهار شاخص کلیدی تشکیل شده که عبارتنداز:
1- برازش
2- سادگی
3- دقت
4- عمومیت پذیر
در زیر به توضیح هر یک خواهیم پرداخت.
۱- برازش: این معیار به معنی میزان برازش دادههای جمعآوری شده به مدل کشف شده توسط الگوریتم کشف فرآیند میباشد. یکی از روشهای متعارف در تخمین میزان برازش فرآیند کشف شده این است که دادههای مربوط به تمام کیس ها را روی فرآیند کشف شده تست کرده و میزان عدم تطابق رفتار کیس با مدل را بدست آوریم.
۲- سادگی: هر چه فرآیند کشف شده فرآیند سادهتری باشد، مطلوب تر خواهد بود. روشهای مختلفی بر مبنای تعداد فعالیتها و ارتباط بین آنها جهت تخمین میزان سادگی در مقالات مختلف توسعه پیدا کرده است.
۳- دقت: یک مدل فرآیندی کشف شده دقیق است مگر اینکه بسیاری از کیسهای موجود در دادههای جمعآوری شده منطبق با آن نباشند.
۴- عمومیت پذیر: این شاخص بهگونه ای است که از پدیدهی overfitting جلوگیری کند. یعنی یک مدل باید حداقل عمومیت پذیری ممکن را داشته و از طرفی طوری نباشد که هیچ کیس دیگری جز کیسهای جمعآوری شده در فاز جمعآوری داده را پوشش ندهد. فراموش نکنید که همواره دادههای جمعآوری شده ناقص بوده و تمام کیسهای یک فرآیند را شامل نمیشوند.
بدون دیدگاه