در این پست به مبحث زیرفرآیندها و نحوه نمایش آنها در مدلسازی فرآیندها میپردازیم.
همانطور که می دانیم فرآیندها نشاندهنده تعدادی فعالیت متوالی هستند. زمانیکه یک فرآیند دارای تعداد زیادی فعالیت است و فرآیند را دچار پیچیدگی زیادی میکند، می توان از زیرفرآیندها استفاده کرد. زمانیکه فرآیندها به زیرفرآیندهای کوچکتری تقسیم میشوند، فهم روابط منطقی درون فرآیند آسانتر و پیچیدگی فرآیند کمتر خواهد شد. زیرفرآیندها نمایشدهندهی فعالیت هایی چندگانه هستند که با یکدیگر کار میکنند و بخشی از یک فرآیند پیچیدهتر هستند.
در مدلهای فرآیندی، زیرفرآیندها به چندین دلیل عمده بکار میروند، این دلایل عبارتند از:
- تجزیه شدن یک فرآیند به زیرفرآیندها سبب قابل درک شدن و کاهش پیچیدگی فرآیند میگردد، از این رو استفاده از زیرفرآیندها در مدلهای فرآیندی جهت ارائه به ذینفعان پروژههای BPM بسیار مفید خواهد بود.
- فعالیتهای تکرارشونده در یک فرآیند تشریح شده و درطول فرآیند قابل تکرار خواهد بود.
- تحلیل فرآیندها و رفع نواقص آنها برای تحلیلگران آسانتر خواهد بود.
- فرآیندهای همزمان در یک بخش میتواند بصورت زیرفرآیند نمایش داده شود.
در استاندارد BPMN زیرفرآیندها به دوصورت expanded و یا collapsed نمایش داده میشوند. نمایش زیرفرآیندها بصورت collapsed آسانتر و رایج تر است، زیرا جزئیات مدل نمایش داده نمیشود. دراین نوع نمایش زیرفرآیند شبیه به یک task نمایش داده میشود. ( یک مستطیل با علامت + )نوع دیگر نمایش زیرفرآیندها بصورت expanded بوده که نشاندهنده جزئیات زیرفرآیند شامل فعالیتها و ساختار درونی زیرفرآیند است. درصورت ضرورت از این نوع نمایش استفاده میگردد. زیرفرآیندها میتوانند به فرآیند اصلی وابسته باشند که دراینصورت زیرفرآیندهای وابسته و درصورت مستقل بودن از فرآیند اصلی، زیرفرآیند مستقل نامیده میشوند.
درصورتیکه فرآیند اصلی برای ادامه روند خود درانتظار کامل شدن زیرفرآیند بماند، زیرفرآیند همگام و درغیراینصورت زیرفرآیند غیرهمگام نامیده میشود. زیرفرآیندهای غیرهمگام در فرآیندهای دارای فعالیتهای مستقل مناسب میباشند.
تهیه و تنظیم: سپیده جوزدانی
بدون دیدگاه