متدولوژی PMPM یکی از رایجترین متدولوژیهای اجرای پروژههای فرآیندکاوی است. این متدولوژی به دلیل عمومی بودن و عدم تمرکز بر الگوریتمهای دادهکاوی، مورد استقبال قابل توجهی قرار گرفته است. این متدلوژی نخستین بار برای فرآیندکاوی در شرکت IBM استفاده شده است. PMPM به منظور پشتیبانی پروژهها در راستای دستیابی به بهبود عملکرد فرآیندی طراحی شده است. این متدولوژی دامنهی گستردهای از فرآیندکاوی و تکنیکهای مربوط به آن را پوشش میدهد.
متدولوژی مذکور از شش گام تشکیل شده است. این گامها شامل موارد زیر میباشد:
1- تعیین محدوده (Scoping)
یکی از موضوعات مهم در ابتدای پروژه تعیین محدوده پروژه است. شناسایی فرآیند موردنظر، قلمرو سازمانی، تعیین بازه زمانی مورد مطالعه، تعیین اندازه نمونه و حالتهای مختلف فرآیند در این مرحله رخ میدهد. تعیین محدوده بر رویکرد جمعآوری داده نیز تاثیرگذار است و باید در این مرحله سناریوهای مختلف را در نظر گرفت.
2- تفهیم داده (Data Understanding)
فهم داده موردنظر جهت ایجاد نگاره رویداد، اقدام مهمی به شمار میرود. در این مرحله لازم است تا ابتدا فیلدهای اطلاعاتی موردنیاز برای فرآیند شناسایی شود. این موضوع به هدف از انجام فرآیندکاوی مرتبط است. داده مورد نیاز در رابطه با هر رویداد انجام شده برای فرآیند میتواند شامل موارد زیر باشد:هم چنین در این گام باید محل قرار گرفتن هریک از دادهها شناسایی شده و اقدامات لازم جهت استخراج داده از سیستمهای اطلاعاتی و مستندات فیزیکی نیز انجام شود.
3- ایجاد نگاره رویداد (Event-log Creation)
در این گام داده از سیستمهای اطلاعاتی و مستندات فیزیکی استخراج شده و در قالب یک نگاره رویداد در میآید. پس از ایجاد نگاره رویداد نیاز است تا از 4 منظر زیر داده را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد و تغییرات احتمالی را در داده ایجاد نمود.
4- فرآیندکاوی (Process Mining)
پس از ایجاد نگاره رویداد و اطمینان از اعتبار آن، نوبت به فرآیندکاوی میرسد. در این گام تمام تحلیلهای موردنیاز با استفاده از الگوریتمهای فرآیندکاوی دریافت میشود. باید این نکته را در نظر گرفت که خروجیهای موردنظر، باتوجه به هدف از انجام این پروژه تعیین خواهد شد و الزامی جهت دریافت کلیه نتایج قابل دستیابی توسط فرآیندکاوی نمیباشد.
5- ارزیابی (Evaluation)
نتایج حاصل از انجام فرآیندکاوی، در این گام مورد ارزیابی قرار میگیرد. جهت ارزیابی نتایج با سه نقش مختلف مواجه هستیم. کاوشگر فرآیند در این گام نتایج را از منظر الگوریتمیک بررسی میکند. به عنوان مثال مدل فرآیندی را با نگاره رویداد منطبق میکند تا ببیند تعداد فعالیتهای آنها برابر است یا خیر.
رهبر پروژهی فرآیندکاوی در این گام قابلیت اطمینان نتایج را ارزیابی میکند. وظیفه او انطباق سنجی نتایج با شهود مربوط به فرآیند موردنظر است.
مدیر فرآیند نیز که معمولا به عنوان کارفرمای پروژه است، باید کفایت نتایج را بررسی کند و اطمینان حاصل کند که خروجیهای ایجاد شده به سؤالات او پاسخ میدهد.
6- جاری سازی (Deployment)
آخرین گام در اجرای پروژه فرآیندکاوی، جاریسازی نتایج در سازمان از طریق بهبود فرآیند است. جهت انجام این امر ابتدا باید فهرستی از عوارض فرآیندی (گلوگاهها، دوبارهکاریها، عدم انطباقها، انحرافات و…) و میزان تأثیرگذاری آنها بر فرآیند را ایجاد کرد. سپس جلسات مصاحبه با خبرگان فرآیند تشکیل داد و از طریق استراتژیهای بهبود، برنامههای عملیاتی جهت بهبود فرآیند تهیه کرد.
نویسنده: نیلوفر شکیب
بدون دیدگاه